شرح وظایف :
• واحدهای ارائه دهنده خدمت شامل
1- ارزیابی، طبقه بندی کودک بیمار 2 ماهه تا 5ساله (نشانه های خطر، سرفه یا تنفس مشکل، اسهال، ناراحتی گوش، گلودرد، تب، کم وزنی، واکسیناسیون و مکمل های دارویی، سایر مشکلات) و شیر خوار 7روزه تا 2 ماهه (نشانه های خطر، عفونت های موضعی، اسهال، مشکل شیر خوردن یا خوب وزن نگرفتن، کنترل وضعیت واکسناسیون و مصرف مکمل های دارویی، ارزیابی سایر مشکلات)
2- درمان کودک (اقدامات قبل از ارجاع)
3- درمان کودک (بر اساس طبقه بندی چارت)
4- پیگیری کودک بیمار
5- مشاوره با مادر (ارزیابی نحوه تغذیه کودک کودک، توصیه های تغذیه ای، مشاوره با مادر در مورد مشکلات تغذیه ای)
6- توصیه به مادر چه موقع مراجعه کند.
فعالیت های ستادی:
1- برنامه ریزی عملیاتی
2- نظارت و پایش برآموزش ها، نحوه اجرای برنامه در واحدهای ارائه دهنده خدمت
3- آموزش و اطلاع رسانی (کارکنان، مراقبین کودک، نمایندگان ادارات و ارگان ها و نیروهای مردمی)
4- پشتیبانی (فرم ها و دفاتر، تجهیزات، اقلام داروئی و ...)
5- گزارش گیری از سطوح مادون و گزارش دهی به سطوح مافوق
6- ارزشیابی فعالیت ها
شیرمادر
مادرانی که می خواهند شیردادن فرزندان خود را تمام کنند لازم است 2 سال تمام آنها را شیر دهند و در این مدت بر پدران است که خوراک و پوشاک مادران شیرده را به اندازه متعارف فراهم نمایند و بیشتر از توان بر آن ها تکلیفی نشود.
با شناخت روز افزون ارزش های شیر مادر در دهه های اخیر، حرکت های جهانی به منظور جلوگیری از گسترش تغذیه مصنوعی شیرخواران و پیامدهای زیانبار آن آغاز شد و نقش کلیدی بیمارستان ها برای شروع موفق تغذیه با شیر مادر مورد توجه قرار گرفت. نهضت جهانی ترویج تغذیه با شیر مادر با مطرح نمودن بیمارستان های دوستدار کودک، امکان بهترین شروع زندگی را برای نوزادان فراهم نمود.
در سال 1989 در بیانیه مشترک سازمان جهانی بهداشت و یونیسف "ده اقدام برای تغذیه موفق با شیرمادر" برای اولین بار به عنوان عاملی برای حفظ، حمایت و ترویج تغذیه با شیرمادر معرفی شد.
هر بیمارستان واجد شرایطی (دارای بخش زنان و زایمان یا بخش اطفال و NICU) که 10 اقدام برای تغذیه موفق با شیر مادر را اجرا کند به عنوان دوستدار کودک شناخته می شود که اهداف آن عبارتند از:
ü تقویت خط مشی حفظ سلامت کودکان
ü مسئول ساختن و آماده نمودن مادران برای شیردهی
ü تغییر روش های نادرست بیمارستانی و به کارگیری اطلاعات روز در زمینه تغذیه با شیر مادر
خلاصه:
وقتی معیارهای دوستدار کودک اجرا می شود، هدف تنها به دست آوردن لوح دوستدار کودک نیست. بلکه مهم تر از آن افزایش سلامت و رفاه مادران و کودکان و کسب منافع آن برای تمام جامعه است.
نظام مراقبت مرگ کودکان 1-59 ماهه:
نسبت مرگ و میر کودکان (U5MR) از مهم ترین شاخص هایی است که نشان دهنده توسعه کشورهاست. علت انتخاب این شاخص به عنوان نمایه توسعه، تاثیر عوامل مختلف اجتماعی و اقتصادی در کاهش یا افزایش آن است. کاهش آن از تعهدات مهم کشورها است و به همین منظور در سال 1990 کشورهای جهان در قالب طرح سلامت برای همه تا سال 2000 متعهد شدند که مرگ کودک را در کشور خود طی یک دهه (تا سال 2000 میلادی) 50 درصد کاهش دهند. همچنین براساس اهداف توسعه هزاره (Millennium Development Goals) که در سال 2000 میلادی مورد تعهد کشورهای جهان قرار گرفت، نسبت مرگ و میر کودکان در این کشورها تا سال 2015 میلادی، باید 75 درصد نسبت به سال 1990 کاهش یابد.
نظام مراقبت مرگ کودکان 1-59 ماهه از نیمه دوم سال 1385 به صورت آزمایشی در دانشگاه های علوم پزشکی کشور آغاز شد، و به صورت کشوری از اول 1386 در سراسر دانشگاه های کشور به اجرا در آمد. این نظام با هدف کلی کاهش مرگ و میر کودکان از طریق بررسی تاریخچه هر مورد مرگ کودک از زمان بروز اولین علامت خطر تا فوت تلاش می کند با شناخت عوامل مساعد کننده و قابل مداخله مرگ کودکان، با تهیه اقدامات مداخله ای آن ها را کنترل نموده و یا اثر آن ها را کاهش دهد. برای نیل به اهداف در این نظام فعالیت های زیر تعریف شده است:
1) جمع آوری داده های مرگ کودکان 1-59 ماهه
2) بررسی موارد مرگ کودکان در کارگروه های، کمیته بیمارستانی، شهرستانی و دانشگاهی
3) اجرای مداخلات برای جلوگیری از بروز موارد مشابه در سطح بیمارستان، شهرستان و دانشگاه