.

سالمندان به دلیل کهولت سن و کاهش توانایی های عملکردی و بدلیل اینکه یکی از آسیب پذیرترین قشرهای جامعه هستند، می بایست تحت توجه و حمایتهای الزامی قرار گیرند و نیازهای آنان در ابعاد جسمی، اجتماعی و روانی ارزیابی و بررسی شود . شکل ماشینی زندگی کنونی، آپارتمان نشینی و فضای کوچک منازل، کاهش تعداد فرزندان، مهاجرت فرزندان و  دورشدن آنان به هر شکل از والدین، باعث میشود که سالمندان دچار معضلات تنهایی، افسردگی، اضطراب و در نهایت بیماریهای جسمی و روانی شوند. فراهم‌کردن شرایطی که افراد سالمند با ارادة خود و نه به اجبار شرایط، به مؤسسة سالمندان بروند منجر به رضایتمندی بیشتری در آنان میشود و انگیزة آنان را برای سازش با تغییرات شدید ناشی از الگوی زندگی سازمانی را افزایش میدهد. منابع حمایتی موجب میشود که فرد احساس مراقبت، مورد علاقه بودن، عزت نفس، ارزشمندبودن و رضایت از زندگی داشته باشد. رضایت از زندگی یک صفت پایدار و عینی نیست بلکه تغییرات موقعیتی حساس است و براساس دیدگاه های خود افراد  در نظر گرفته میشود.. رضایت از زندگی به عقیدة عده ای، یعنی ایده آل بودن شرایط مکانی و زمانی و فراهم بودن تمامی امکانات برای زندگی سالم و بی دغدغه، درحالی‌که مفهوم حقیقی رضایت از زندگی عبارت از نگرش مثبت فرد نسبت به زندگی کنونی با وجود مشکلات و سختی ها، تلخی ها و ناکامی ها، پیروزی ها و موفقیت ها، شادیها و پرورش استعدادها است. با توجه به اینکه در ایران سپردن سالمندان به آسایشگاه ها سیر صعودی داشته و ورود به این مؤسسات، انتقال مهمی در زندگی فرد به شمار می آید و اغلب با مشکلات سلامتی یا مرگ همسر آغاز      می گردد، بدیهی است که این امر حادثه ای استرس زا در زندگی سالمند به شمار میرود ازآنجاکه سالمندان به طور ویژه ای نسبت به استرس آسیب پذیر هستند؛ لذا حمایت های اجتماعی میتواند نقش مهمی در کنترل استرس و اضطراب که یکی از ابعاد سلامت عمومی است، ایفا نماید. این امر همچنین بر عملکرد روانی اجتماعی سالمندان مؤثر بوده و منجر به افزایش توانایی شخص در سازگاری با تجارب استرس زای زندگی می شوند  به علاوه مراکز مراقبت طولانی مدت، از جمله سرای سالمندان با یک برداشت اجتماعی مواجه هستند که آنها را به عنوان مکانهایی که شخص برای مردن به آنجا میرود یا جایی‌که به واسطة آن اعضای خانواده از مسئولیت خانوادگی خود رها میگردند معرفی میکند این درحالی است مطالعات نشان داده است حمایت از طرف اعضای خانواده و نیز دفعات تعامل با خانواده بیشترین اثر را در کیفیت و رضایت از زندگی سالمندان مقیم در آسایشگاه ها دارد  سالمندانی که به شبکه های اجتماعی فعال متصل می شوند و حمایت اجتماعی غیررسمی دریافت می‌کنند، سلامت ذهنی و جسمی بهتری را نسبت به آنهایی که کمتر با دیگران سروکار دارند، نشان داده اند  حمایت اجتماعی غیررسمی عامل مهمی در سالمندی موفقیت آمیز است. این حمایت به طور سنتی به عنوان حمایت از طرف خانواده، دوستان و آشنایان در نظر گرفته شده است مجموعه کمک هایی که جهت تجهیز روانشناختی فرد برای افزایش تسلط بر شرایط فشارزا ارائه میشود، حمایت اجتماعی نامیده می شود که شامل حمایت در زمینه های عاطفی، کمک های مادی، همفکری و راهنمایی، بازخورد و مشارکت اجتماعی و تعامل صمیمانه میشود.